شومینه

شومینه معمولاً یک محفظه احتراق بسیار ساده با درب ورودی یا بدون درب که در سوخت‌ها برای دریافت انرژی حرارتی اکسید می‌شوند که عمدتاً توسط تشعشع به فضا منتقل می‌شود.

شومینه ها، توسط محیط تاریخی اسکاتلند در 1 آوریل 2008 منتشر و آخرین به روز رسانی در 31 اوت 2020 نشان می دهد که عناصر یک منطقه شومینه عبارتند از:

🟦سینه دودکش (که حاوی دودکش است). دودکش یک پشته آجری، فلزی یا بتنی است که برای حمل گازهای خروجی از شومینه به فضای آزاد و ایجاد کشش استفاده می شود.

🟦قطعاتی که دودکش یا آتش را احاطه کرده است.

🟦شکاف در دیوار (که شامل داخل و رنده است). فرورفتگی شومینه یک دهانه ساختاری است (گاهی اوقات به آن دهانه سازنده می گویند) که در یک دیوار یا در یک سینه دودکش تشکیل و دودکش از آن منتهی می شود و در پایه خود یک آتشدان دارد. دهانه‌های ساختاری ساده برای وسایل بسته مانند اجاق‌ها یا دیگ‌ها مناسب هستند، اما جمع‌آوری‌ها برای قرار دادن آتش‌های باز ضروری هستند.

🟦آتشدان.

🟦سایر عناصری که ممکن است گنجانده شوند عبارتند از سینی خاکستر (یا سطل)، رنده، پشتی آتش، سایبان، گلگیرها و لوازم جانبی.

لوازم جانبی شومینه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

🟦پوکر، انبر و چنگک.

🟦برس و بیل.

🟦محافظ های آتش نشانی: این محافظ ها برای جلوگیری از سقوط افراد به ویژه کودکان در آتش هستند.اما همیشه جرقه ها را متوقف نمی کنند.

🟦حفاظ های جرقه ای: تفاوت این محافظ ها با آتش نشان ها در این است که برای جلوگیری از پرواز جرقه ها از شومینه و ایجاد آتش سوزی هستند. آنها باید دارای یک شبکه با شکاف کمتر از 0.071 میلی متر مربع باشند. همچنین همیشه باید در جایی که آتش باز بدون مراقبت رها می شود استفاده شوند.

🟦دم.

🟦قایق زغال سنگ.